από την Jennifer Shakeel
Αν υπάρχει μια μέρα του χρόνου ως γονείς, θα πρέπει να σταματήσουμε και να αφιερώσουμε μια ή δύο στιγμές για να εκτιμήσουμε τα μικρά διαμάντια στη ζωή, είναι η Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Λέγοντας πολύτιμους λίθους, εννοώ εκείνα τα πολύτιμα ανθρωπάκια που βοηθήσατε να φέρουν στον κόσμο. Ναι, τα παιδιά σας, τα παιδιά μας. Έχουμε διακοπές που προορίζονται για να γιορτάσουμε τα πάντα εκτός από τα παιδιά μας. Δεδομένου ότι η Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου υποτίθεται ότι είναι μια ημέρα εορτασμού της αγάπης, σας προτείνω να την περάσετε γιορτάζοντας τη μεγαλύτερη αγάπη στον κόσμο, αυτή μεταξύ ενός γονέα και του παιδιού τους.
Στο σπίτι μας, η Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου αφορά λιγότερο τον άντρα μου και εμένα και περισσότερο τα τρία μας παιδιά. Έχουμε ένα ξεχωριστό δείπνο μαζί, είτε στο σπίτι υπό το φως των κεριών είτε βγαίνουμε όλοι ντυμένοι. Ενώ δεν καθόμαστε απαραίτητα εκεί στο δείπνο και λέμε στα παιδιά μας πόσο υπέροχα είναι ή πόσο πολύ τα αγαπάμε… περνάμε το βράδυ απόλυτα εστιασμένοι σε αυτά. Θα υπάρξουν στιγμές που ο σύζυγός μου και εγώ κοιταζόμαστε και ψιθυρίζουμε για το πώς δεν μπορούμε να πιστέψουμε πόσο έχουν μεγαλώσει. Είμαστε έκπληκτοι με τους ανθρώπους που έχουν γίνει και πόσο τυχεροί είμαστε που είναι τα παιδιά μας.
Είναι αστείο κατά κάποιο τρόπο, όχι αστείο χα χα, που ενώ εμείς ως γονείς πιστεύουμε ότι πάντα εκτιμούμε τα παιδιά μας. Ότι τους δίνουμε πάντα να ξέρουν πόσο τους αγαπάμε. Θυμάμαι μια ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου πριν από μερικά χρόνια, όπου βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την πιθανότητα να χάσουμε ένα από τα παιδιά μας, τον γιο μας. Ήταν ίσως η χειρότερη ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου που είχαμε ποτέ. Στην πραγματικότητα, ήταν εκείνη τη χρονιά που αποφάσισα ότι δεν χρειαζόταν να γιορτάσουμε πια την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.
Ο γιος μας έχει ΔΕΠΥ και εκείνη την περίοδο έπαιρνε το Adderall. Έγινε πολύ άρρωστος. ήταν σχεδόν σαν να του είχε ρουφήξει τη ζωή. Ήταν το μόνο που μπορούσε να κάνει για να περπατήσει από την κρεβατοκάμαρά του στο μπάνιο και μετά θα έπρεπε να ξαπλώσει και να κοιμηθεί… για ώρες. Τον είχαμε πάει στον γιατρό, ο οποίος μας είπε ότι μάλλον είχε απλώς γρίπη ή κάτι τέτοιο και θα ήταν καλύτερα σε λίγες μέρες. Έλεγα συνέχεια στον γιατρό ότι έκανε λάθος, ότι υπήρχε κάτι σοβαρό με τον γιο μας. Τον έχω ξαναδεί άρρωστο, αλλά αυτό δεν ήταν φυσιολογικό. Δεν είχε ενέργεια. Εκείνο το πρωί ξύπνησε, λέγοντάς μου ότι ένιωθε σαν να είχε μόλις τρέξει μαραθώνιο. Ο σφυγμός του ήταν 187. ήταν χλωμός, ιδρωμένος και πολύ διψασμένος. Ως νοσοκόμα το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν ότι ήταν σε ίνα και έπρεπε να μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Στο τέλος, καθώς καθίσαμε εκεί στο ER περιμένοντας να μάθουμε ποια ήταν η μοίρα του γιου μας, ένας υπέροχος γιατρός ER ήρθε και κάθισε μαζί μας και μας εξήγησε ότι αυτό που είχε συμβεί είναι ότι ένας ιός είχε μολύνει τον γιο μας, και του επιτέθηκε στην καρδιά.
Έτσι, εκείνη την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου που περάσαμε στο ER, η μεγαλύτερη κόρη μας ήταν με στενούς οικογενειακούς φίλους. Καθίσαμε και παρακολουθήσαμε το μηχάνημα ΗΚΓ και περιμέναμε να δούμε αν θα μπορούσαν να σταθεροποιήσουν τον γιο μας. Στην πραγματικότητα είπα στον σύζυγό μου ότι ίσως χρειαστεί να παραλείψουμε την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου από τώρα και στο εξής. Ευτυχώς κατάφεραν να τον σταθεροποιήσουν και μπορέσαμε να τον πάμε σπίτι και να τον παρακολουθήσουμε εκεί μέχρι να γίνει καλύτερα. Χρειάστηκε λίγο περισσότερο από μια εβδομάδα, και όσο τρομακτικό ήταν, ήταν επίσης μια στιγμή όπου εστιάζαμε ο ένας στον άλλο και αγαπούσαμε κάθε στιγμή που είχαμε μαζί.
Και από εκείνη την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, την κάναμε οικογενειακή μέρα όπου γιορτάζαμε να είμαστε μαζί. Βλέπετε, δεν υπάρχει πραγματικά μια γιορτή που να έχει σχεδιαστεί για να γιορτάζει τα παιδιά μας και τι σημαίνουν για εμάς, και για τα αδέρφια να γιορτάζουν το γεγονός ότι είναι αδέρφια. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε αυτήν την ημέρα για να είμαστε ευγνώμονες για τα παιδιά μας. Σχεδιάστε ένα ιδιαίτερο δείπνο γύρω τους. Ανάλογα με την ηλικία τους και τη στενή σχέση που έχετε μαζί τους, θα μπορούσατε να έχετε ένα οικογενειακό δείπνο υπό το φως των κεριών, να φτιάξετε το αγαπημένο τους γεύμα. Μια χρονιά, ήταν δημητριακά και κρύες φτερούγες κοτόπουλου. Μη ρωτάτε, ήταν αυτό που ήθελαν και φάγαμε στο φως των κεριών και τους άρεσε.
Παίξτε οικογενειακά παιχνίδια ή βγείτε μαζί σε μια ταινία. Ακόμα καλύτερα, περάσετε το βράδυ μιλώντας ο ένας στον άλλο και το πιο σημαντικό ακούγοντας τα παιδιά σας. Ας το παραδεχτούμε, είμαστε απίστευτα απασχολημένοι, και τα παιδιά μας είναι πολύ απασχολημένα και είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν στιγμές που ακούς τα παιδιά σου κατά το ήμισυ. Αυτή τη νύχτα, αφιερώστε πραγματικά χρόνο ακούγοντάς τους. Μοιραστείτε μαζί τους μερικές από τις αγαπημένες σας αναμνήσεις για αυτούς. Αν είστε σαν εμένα, θα μπορούσατε να βγάλετε μερικές από τις πρώτες κάρτες για την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου που έφτιαξαν για εσάς. Τα παιδιά σας μπορεί να εκπλαγούν που έχετε ακόμα αυτά τα έργα τέχνης.
Φυσικά κάνουμε και τα δώρα του Αγίου Βαλεντίνου. Το οποίο είναι συνήθως ένα κουτί καραμέλα και ένα απίστευτα μεγάλο λούτρινο ζωάκι, μόνο και μόνο επειδή πιστεύω ότι είναι χαριτωμένα, αν και πέρυσι πήραμε την κόρη μας τριαντάφυλλα επειδή είναι μεγαλύτερη και ο γιος μας ένα παιχνίδι GameBoy και προσπαθούμε να είμαστε πιο υγιείς.
Το θέμα είναι ότι όλοι πρέπει να εκμεταλλευτούμε αυτήν την ημέρα για να είμαστε ευγνώμονες για τις ζωές των πιο πολύτιμων πολύτιμων λίθων, των παιδιών μας. Δεν έχει σημασία αν σημαίνει ότι χρειαζόμαστε μισή ώρα για να χρωματίσουμε μαζί τους ή αν αντέχουμε να ακούμε αυτούς τους Jonas Brothers. Γιορτάστε αυτή την εκπληκτικά βαθιά άνευ όρων αγάπη που τρέφουμε γι' αυτούς αυτή την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.
Βιογραφία
Η Jennifer Shakeel είναι συγγραφέας και πρώην νοσοκόμα με πάνω από 12 χρόνια ιατρική εμπειρία. Ως μητέρα δύο απίστευτων παιδιών με ένα καθ' οδόν, είμαι εδώ για να μοιραστώ μαζί σας όσα έμαθα για την ανατροφή των παιδιών και τις χαρές και τις αλλαγές που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μαζί μπορούμε να γελάμε και να κλαίμε και να χαρούμε το γεγονός ότι είμαστε μαμάδες!
Κανένα μέρος αυτού του άρθρου δεν μπορεί να αντιγραφεί ή να αναπαραχθεί σε οποιαδήποτε μορφή χωρίς τη ρητή άδεια της More4Kids Inc © 2009 All Rights Reserved
Ειρήνη και αγάπη από όλους εμάς εδώ στο More4kids και σε ευχαριστώ Jennifer που μοιράστηκες αυτήν την ιστορία μαζί μας. Μας βοηθά να είμαστε πιο ευγνώμονες και ευγνώμονες για τα παιδιά μας.
Προσθήκη σχολίου