από τη Stacey Schifferdecker
Ο σύζυγός μου αφηγείται μια ιστορία για ένα κοινωνικό παγωτό στη φάρμα της οικογένειάς του όταν ήταν αγόρι. Η οικογένειά του και κάποιοι φίλοι του κάθονταν έξω απολαμβάνοντας τον όμορφο καιρό και τρώγοντας νόστιμο σπιτικό παγωτό – το είδος που φτιάχνεται με ένα παλιομοδίτικο ξύλινο αναδευτήρα που έπρεπε να το μανιβάζετε για ώρες. Ήταν καλοκαίρι, αλλά αυτή ήταν η Βιβλική ζώνη του Κάνσας και η συζήτηση στράφηκε στις ευλογίες του Θεού. Όλοι άρχισαν να μοιράζονται αυτά για τα οποία ήταν ευγνώμονες, όπως κάνουν πολλοί από εμάς γύρω από το τραπέζι των Ευχαριστιών. Οι ενήλικες ήταν όλοι ευγνώμονες για τα μεγάλα μπολ παγωτού, τον καλό καιρό για τις καλλιέργειες, τις δουλειές που πληρώνονται καλά, τα υγιή παιδιά και άλλα μεγάλα πράγματα. Όταν ήρθε η σειρά του μικρού Ντέιβιντ, είπε: «Είμαι ευγνώμων για το νερό!» Όλοι οι μεγάλοι γέλασαν με το μικρό αγόρι που απολάμβανε ένα μπολ με σπιτικό παγωτό αλλά ήταν ευγνώμων για το ποτήρι νερό που έπινε μαζί του. Αλλά για τον Ντέιβιντ, αυτό το νερό έκανε την απόλαυση του παγωτού ακόμα μεγαλύτερη, καθαρίζοντας το στόμα του ανάμεσα στις μπουκιές.
Εμείς οι ενήλικες μπορεί να πιστεύουμε ότι έχουμε καταλάβει όλη την ευγνωμοσύνη, τουλάχιστον σε σύγκριση με τα παιδιά. Εξάλλου, ξέρουμε (ως επί το πλείστον) να λέμε «ευχαριστώ» όταν κάποιος μας κάνει ένα δώρο ή κάνει κάτι καλό για εμάς. Γνωρίζουμε τη σωστή εθιμοτυπία και τη σωστή διατύπωση για τις ευχαριστήριες κάρτες. Γνωρίζουμε το είδος των πραγμάτων που υποτίθεται ότι πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για κάθε Ημέρα των Ευχαριστιών όταν μετράμε τις ευλογίες μας γύρω από το τραπέζι του δείπνου. Τα παιδιά, από την άλλη πλευρά, συχνά πρέπει να προτρέπονται να πουν ευχαριστώ. Και γενικά πρέπει να εκλιπαρούν, να κακομεταχειρίζονται και να δωροδοκούν για να γράψουν ευχαριστήρια κάρτες. Εάν λάβουν ένα αντίγραφο δώρου, είναι πιθανό να ενημερώσουν όλους (δυνατά) ότι έχουν ήδη πει το στοιχείο (και ούτως ή άλλως δεν τους αρέσει τόσο πολύ).
Προφανώς, οι ενήλικες το έχουν όλα τα παιδιά όταν πρόκειται για τους τρόπους της ευγνωμοσύνης. Αλλά δεν υπάρχουν πολλά περισσότερα στην ευγνωμοσύνη από τους τρόπους; Τα παιδιά μπορεί να μην γνωρίζουν όλες τις σωστές λέξεις και τη σωστή εθιμοτυπία, αλλά γενικά έχουν πολύ μεγαλύτερη κατανόηση των συναισθημάτων πίσω από την ευγνωμοσύνη. Όταν ένα παιδί λέει ένα αυθόρμητο «ευχαριστώ», νιώθετε πραγματικά ευγνωμοσύνη! Συνήθως απολαμβάνετε τη χαρά να ακούτε ακριβώς πόσο πολύ αγαπά το παιδί αυτό που έχετε κάνει ή έχετε δώσει. Μπορεί ακόμη και να πάρετε μια υπέροχη αγκαλιά ως μέρος της συμφωνίας και σίγουρα θα έχετε τη χαρά να βλέπετε λαμπερά μάτια και ένα πλατύ χαμόγελο να σας χαρίζεται. Τι θα μπορούσε να είναι καλύτερο;
Το γεγονός είναι ότι τα παιδιά είναι συνήθως πιο ειλικρινή και ενθουσιώδη στις ευχαριστίες τους από τους ενήλικες. Οι ενήλικες λένε ευχαριστώ γιατί είναι το σωστό. Είμαστε συγκρατημένοι και ευγενικοί. Ακόμα κι αν είμαστε πραγματικά ευχαριστημένοι από ένα δώρο ή μια πράξη αγάπης, συχνά δεν δείχνουμε πλήρως την ευτυχία μας.
Οι ενήλικες μπορούν να διδάξουν στα παιδιά πολλά για την ευγνωμοσύνη, ειδικά όταν πρόκειται για εθιμοτυπία. Αλλά υπάρχουν πολλά παιδιά που μπορούν να μας διδάξουν επίσης. Ας πάρουμε μερικές οδηγίες για τα παιδιά και ας αφήσουμε την ευγνωμοσύνη μας να ξεχειλίσει πραγματικά αυτή την εποχή των Ευχαριστιών!
Βιογραφία
Η Stacey Schifferdecker είναι η ευτυχισμένη αλλά ταραγμένη μητέρα τριών παιδιών σχολικής ηλικίας - δύο αγοριών και ενός κοριτσιού. Είναι επίσης ανεξάρτητος συγγραφέας, Υπουργός Παιδιών, εθελόντρια του PTA και αρχηγός Προσκόπων. Η Stacey έχει πτυχίο στις Επικοινωνίες και τα Γαλλικά και ένα μεταπτυχιακό στα Αγγλικά. Έχει γράψει εκτενώς για τη γονική μέριμνα και την εκπαίδευση καθώς και για τις επιχειρήσεις, την τεχνολογία, τα ταξίδια και τα χόμπι.
Κανένα μέρος αυτού του άρθρου δεν μπορεί να αντιγραφεί ή να αναπαραχθεί σε οποιαδήποτε μορφή χωρίς τη ρητή άδεια της More4Kids Inc © 2007 All Rights Reserved
Προσθήκη σχολίου