Ένα κλειδί για ανατροφή των παιδιών είναι η κατανόηση. Ένα μικρό παιδί είναι ένα υπέροχο και διασκεδαστικό μικρό ον. Ένα από τα παιδιά μου μόλις πέρασε αυτή τη φάση και ένα άλλο μόλις μπαίνει σε αυτήν. Τι χαρά μπορεί να είναι. Διασκεδάζουν, απογοητεύουν και εκνευρίζουν, αλλά δεν μπορείτε να μην τα αγαπήσετε! Τα εκφραστικά πρόσωπά τους, τα πολυάσχολα χέρια τους και ο ήχος των ποδιών τους που τρέχουν μπορούν να φέρουν χαρά στην καρδιά των γονιών. Το πρόβλημα εμφανίζεται όταν έρθει η ώρα να τους πειθαρχήσετε. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους τα νήπια μπορεί να είναι τόσο προκλητικά. Είναι δύσκολο να ελέγξουν μια φυσική περιέργεια για τον κόσμο γύρω τους. Στην πραγματικότητα, εφόσον δεν βλάπτουν τον εαυτό τους ή τους άλλους, αυτή η περιέργεια θα πρέπει να ενθαρρύνεται. Μόλις αρχίσουν να περπατούν και καταφέρουν να φτάσουν στα υπέροχα αντικείμενα που μπορούσαν μόνο να κοιτάξουν, αρχίζουν τα προβλήματα. Θέλουν να εξερευνήσουν και να χειριστούν τα αντικείμενα που προηγουμένως ήταν απρόσιτα. Οι δύο βασικοί λόγοι για τους οποίους είναι δύσκολο να πειθαρχήσεις και να διαχειριστείς ένα νήπιο είναι: επιτέλους μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα μόνοι τους και μαθαίνουν να ελέγχουν τα χέρια τους και μαθαίνουν κινητικές δεξιότητες.
Ένα μικρό παιδί σύντομα ανακαλύπτει ότι έχει φωνητικές χορδές και προσπαθεί να τις κάνει να λειτουργήσουν. Εκεί οι λεκτικές δεξιότητες βελτιώνονται αλλά όχι ακόμη σε πλήρη ισχύ. Είναι δύσκολο να καταλάβουμε τι προσπαθούν να πουν και μπορεί να είναι απογοητευτικό τόσο για τους γονείς όσο και για το παιδί. Αυτή η νέα δεξιότητα μπορεί να είναι μια ευλογία γιατί τώρα το παιδί σας μπορεί να σας πει τι χρειάζεται ή τι πονάει. Μπορεί επίσης να είναι απογοητευτικό να προσπαθείτε να καταλάβετε τι εννοεί το παιδί σας όταν λέει "anhaf". Πώς ξέρετε ότι έχουν εφαρμόσει αυτόν τον όρο σε κάθε ουσία που τίθεται σε άλλη ουσία; Για παράδειγμα, κέτσαπ, αλάτι και άρωμα! Αυτό συνέβη σε μια μητέρα και μέχρι να καταλάβει ότι είχε πολλές απογοητευτικές στιγμές με το μικρό της.
Τα νήπια θέλουν επίσης να δοκιμάσουν να κάνουν διαφορετικούς θορύβους για να δουν πώς ακούγονται σε αυτά και για τις αντιδράσεις των ενηλίκων γύρω τους. Δοκιμάζουν διαφορετικούς θορύβους και παρακολουθούν τις αντιδράσεις από τους γονείς και τους παππούδες και στη συνέχεια επαναλαμβάνουν τους ήχους επανειλημμένα εάν λάβουν την αντίδραση που τους ευχαριστεί. Μπορεί να είναι απογοητευτικό πριν το παιδί σας μπορεί να μιλήσει, αλλά μπορεί να είναι απογοητευτικό όταν μιλάει. Περιμένετε την πρώτη φορά που το παιδί σας θα σας απαντήσει «όχι»!
Τα μικρά παιδιά σε αυτή την ηλικία μαθαίνουν να είναι ανεξάρτητα και να έχουν το δικό τους μυαλό. Μαθαίνουν να σκέφτονται παρόλο που η σκέψη τους δεν είναι πάντα λογική σε αυτή την ηλικία. Ένα παιδί ενός έτους θα προχωρήσει παρορμητικά σε μια δραστηριότητα χωρίς πολλή σκέψη. Ένα δίχρονο θα κοιτάξει γύρω του και θα μελετήσει το περιβάλλον πριν ξεκινήσει τη δραστηριότητα. Μερικές φορές το νήπιο έχει την ανάγκη να εκτελέσει μια εργασία, αλλά δεν έχει ακόμη τις [tag-ice]κινητικές δεξιότητες[/tag-ice] για να την ολοκληρώσει. Αυτό δεν τους εμποδίζει πάντα να προσπαθούν να το κάνουν και μπορεί να είναι απογοητευτικό και εξοργιστικό για έναν γονέα. Το να δίνετε στο παιδί μια εξήγηση γιατί δεν μπορεί να κάνει συχνά τη δράση δεν αρκεί. Θα πρέπει να δείξουν ή να τους επιτρέψουν να κάνουν τις προσπάθειές τους και να υποστούν τα αποτελέσματα. Αυτό μπορεί να είναι μια δοκιμαστική περίοδος για έναν γονέα.
Όταν τα [tag-cat]νήπια[/tag-cat] είναι γύρω στα δύο, γίνονται το δικό τους μικρό άτομο. Μπορείτε συχνά να τοποθετήσετε ένα όνομα στην ιδιοσυγκρασία τους. Συχνά διαπιστώνεται ότι είναι αφρώδεις, τολμηροί, αποφασιστικοί και πεισματάρηδες! Κάθε νήπιο είναι διαφορετικό και αντιδρά στις καταστάσεις με διαφορετικούς τρόπους. Κάποιοι μπορεί να είναι δειλοί και θα καλωσορίσουν μια διάσωση από μια ανασφαλή θέση. Μπορεί επίσης να έχετε ένα παιδί που θα είναι αποφασισμένο να σκαρφαλώσει στην κορυφή οποιουδήποτε πάγκου για να φτάσει στο βάζο για μπισκότα. Το κόλπο για τους [tag-tec]γονείς[/tag-tec] είναι να τους επιτρέψουν την ελευθερία να μάθουν, αλλά να μην πληγωθούν. Αυτή είναι μια λεπτή γραμμή και είναι δύσκολο να ανακαλυφθεί.
Έχω ένα δυόμισι χρονών και του αρέσει να εκφράζει τον εαυτό του. Περνάει μια φάση που δεν ακούει εμένα τη μαμά αλλά ακούει τον πατέρα του. Δοκίμασα να του χτυπήσω και να του μιλήσω σταθερά και μάλιστα ενέδωσα σε αυτό που θέλει. Έχει αρχίσει να φτύνει κόσμο και να μην ακούει τον παππού και τη γιαγιά του. Εγώ και ο πατέρας κάναμε ένα μεγάλο λάθος που τον αφήσαμε να κοιμηθεί μαζί μας, οπότε τώρα έχουμε αυτό το πρόβλημα. Είναι καλό παιδί και του αρέσει να τον αγαπούν και να παίζει πάλη, απλώς αγριεύει και είναι πολύ δύσκολο να τα βγάλει πέρα από τότε που είμαι 7 μηνών έγκυος και ξαπλώνω στο κρεβάτι. Έχω τη μαμά μου και τον μπαμπά να τον παρακολουθούν για εμάς. Κάτι που είναι καλό για το παιδί μου, αλλά δεν μπορώ να πειθαρχήσω όπως θέλω, καθώς κάνει καλό αφού δεν με ακούει. Αν κάποιος έχει οποιεσδήποτε προτάσεις ή απόψεις σχετικά με το πώς μπορώ να το θέσω υπό έλεγχο θα εκτιμούσα πολύ. Thanx