Εισαγωγή
Πίνακας περιεχομένων
Στο ταξίδι προς την αποτελεσματική ανατροφή των παιδιών, όπου προσπαθούμε να γαλουχήσουμε, να καθοδηγήσουμε και να υποστηρίξουμε την ανάπτυξη των παιδιών μας σε άτομα με αυτοπεποίθηση και ικανότητα, συχνά παραβλέπουμε ένα κρίσιμο στοιχείο - τη δύναμη των λέξεων που χρησιμοποιούμε και τον βαθύ αντίκτυπο των γλωσσικών μας επιλογών κατά την αλληλεπίδραση με τα παιδιά μας. Οι λέξεις που επιλέγουμε έχουν τη δύναμη είτε να ενδυναμώσουν είτε να αποδυναμώσουν τα παιδιά μας, διαμορφώνοντας την αυτοαντίληψη τους και επηρεάζοντας τη συμπεριφορά τους. Δυστυχώς, η συχνή χρήση φράσεων όπως «πρέπει», «υποτίθεται-να» και «πρέπει-να» μπορεί να δημιουργήσει ένα περιβάλλον που περιορίζει την ανάπτυξη και τις δυνατότητές τους.
Για να αντιμετωπιστεί αυτό το ζήτημα, είναι ζωτικής σημασίας να αντικατασταθούν συνειδητά αυτές οι εκφράσεις αποδυνάμωσης με μια θετική και ενδυναμωτική προσέγγιση. Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και ωριμάζουν, είναι σε θέση να επικοινωνούν με πιο αποτελεσματικούς τρόπους και πρέπει να προσαρμόσουμε τη συμπεριφορά μας ανάλογα. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να καλλιεργήσουμε ένα περιβάλλον που προωθεί την ανάπτυξη, τη συνεργασία και τον αμοιβαίο σεβασμό.
Η δύναμη των λέξεων στις σχέσεις γονέα-παιδιού
Οι λέξεις έχουν τη δύναμη να διαμορφώσουν την αυτοαντίληψη, την αυτοπεποίθηση και τη συμπεριφορά των παιδιών μας. Όταν χρησιμοποιούμε γλώσσα που είναι αποδυναμωτική, γεμάτη με «πρέπει» και «πρέπει», μπορεί να δημιουργήσει μια αίσθηση πίεσης, περιορισμού και δυσαρέσκειας. Αφ 'ετέρου, ενδυναμωτικές λέξεις και η γλώσσα ενθαρρύνει την αυτονομία, την κριτική σκέψη και την αίσθηση του ανήκειν.
Η Έμιλυ, μητέρα ενός έμψυχου εξάχρονου ονόματι Ίθαν, βρισκόταν συχνά συγκλονισμένη από την απεριόριστη ενέργειά του. Απογοητευμένη, έλεγε συχνά, «Είσαι πάντα τόσο υπερκινητική. Πρέπει να ηρεμήσεις και να συμπεριφέρεσαι όπως τα άλλα παιδιά!». Αυτά τα αποθαρρυντικά λόγια άρχισαν να επηρεάζουν την αυτοεκτίμηση του Ίθαν και τη σχέση τους.
Συνειδητοποιώντας τον αντίκτυπο των λόγων της, η Έμιλυ αποφάσισε να υιοθετήσει μια πιο ενδυναμωτική προσέγγιση. Αντί να επικεντρωθεί στη συμπεριφορά του Ίθαν, άρχισε να χρησιμοποιεί φράσεις όπως: «Έχεις τόση ενέργεια και ενθουσιασμό. Ας βρούμε θετικούς τρόπους να το διοχετεύσουμε». Έκαναν βόλτες μαζί μετά το δείπνο, η Έμιλι επέτρεπε στον Ίθαν να τρέχει γύρω της σε κύκλους για να εξαντλήσει λίγη από αυτή την ενέργεια. Αυτή η απλή αλλαγή στη γλώσσα και η προσθήκη μιας κοινής δραστηριότητας βοήθησαν τον Ethan να αισθανθεί κατανοητός και ενθαρρυμένος, ενισχύοντας μια βαθύτερη σύνδεση μεταξύ μητέρας και γιου.
H1 Αντικατάσταση των "Soulds", "Supposed-tos" και "Have-tos":
Αντί να επιβάλλουμε προσδοκίες στα παιδιά μας με φράσεις όπως «Πρέπει», «Πρέπει» ή «Πρέπει να το κάνεις», μπορούμε να υιοθετήσουμε μια πιο ενδυναμωτική προσέγγιση. Αντίθετα, μπορούμε να ενθαρρύνουμε την ανεξάρτητη λήψη αποφάσεων και την επίλυση προβλημάτων θέτοντας ερωτήσεις όπως, "Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο καλύτερος τρόπος για να το προσεγγίσετε αυτό;" ή "Ποιες είναι οι σκέψεις σας για το πώς να χειριστείτε αυτήν την κατάσταση;"
Υιοθετώντας μια πιο ενδυναμωτική προσέγγιση, οι γονείς μπορούν να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον που καλλιεργεί την αυτονομία, την κριτική σκέψη και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων των παιδιών τους.
Αναγνώριση ατομικών προοπτικών
Αντί να επιβάλλουμε άκαμπτες προσδοκίες στα παιδιά μας, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι έχουν μοναδικές προοπτικές, σκέψεις και ιδέες. Αναγνωρίζοντας την ατομικότητά τους, μπορούμε να καλλιεργήσουμε μια αίσθηση αυτοεκτίμησης και να τα ενθαρρύνουμε να συνεισφέρουν στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων.
Ένα παράδειγμα της δύναμης των λέξεων που χρησιμοποιούμε, αντί να πούμε, «Θα πρέπει να καθαρίσεις το δωμάτιό σου αμέσως», μπορούμε να προσεγγίσουμε την κατάσταση με ανοιχτό μυαλό και να ρωτήσουμε: «Ποιες είναι οι σκέψεις σας για το πώς μπορούμε να διατηρήσουμε το δωμάτιό σας καθαρό και διοργάνωσε?"
Ενθάρρυνση της ανεξάρτητης σκέψης
Η ενδυνάμωση της γλώσσας ωθεί τα παιδιά να σκέφτονται ανεξάρτητα και να λαμβάνουν αποφάσεις με βάση τη δική τους κρίση. Αντί να παρέχουμε όλες τις απαντήσεις, μπορούμε να τους καθοδηγήσουμε προς την εύρεση των δικών τους λύσεων.
Για παράδειγμα, εάν ένα παιδί δυσκολεύεται με ένα σχολικό έργο, αντί να λέει, «Πρέπει να το κάνεις με αυτόν τον τρόπο», μπορούμε να κάνουμε ερωτήσεις όπως, «Ποιες είναι μερικές πιθανές προσεγγίσεις που μπορείτε να ακολουθήσετε για να ολοκληρώσετε αυτό το έργο αποτελεσματικά;» Αυτό ενθαρρύνει την κριτική σκέψη και βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων.
Παροχή Υποστηρικτικής Καθοδήγησης
Ενώ προωθείται η ανεξάρτητη λήψη αποφάσεων, είναι σημαντικό να παρέχεται καθοδήγηση και υποστήριξη. Οι γονείς μπορούν να λειτουργήσουν ως διευκολυντές, προσφέροντας προτάσεις και βοήθεια χωρίς να επισκιάζουν τη διαδικασία λήψης αποφάσεων του παιδιού τους.
Για παράδειγμα, εάν ένα παιδί δεν είναι βέβαιο για το πώς να επιλύσει μια σύγκρουση με έναν φίλο, αντί να του υπαγορεύσουμε τι πρέπει να κάνει, μπορούμε να ρωτήσουμε: «Ποιος πιστεύετε ότι μπορεί να είναι ένας χρήσιμος τρόπος αντιμετώπισης αυτού του ζητήματος;» Αυτό ενθαρρύνει το παιδί να αναλογιστεί την κατάσταση και να βρει πιθανές λύσεις, ενώ γνωρίζει επίσης ότι υπάρχει διαθέσιμη υποστήριξη εάν χρειαστεί.
Ανατροφή της Υπευθυνότητας
Η ενδυνάμωση της γλώσσας ενσταλάζει το αίσθημα ευθύνης στα παιδιά, τονίζοντας ότι έχουν την ικανότητα να κάνουν επιλογές και να οικειοποιούνται τις πράξεις τους.
Για παράδειγμα, αντί να πούμε, «Πρέπει να τελειώσεις τις δουλειές σου πριν παίξεις», μπορούμε να το επαναπροσδιορίσουμε ως «Ποιος πιστεύεις ότι είναι ένας δίκαιος τρόπος για να εξισορροπήσεις τις ευθύνες σου και τον ελεύθερο χρόνο σου;»
Συμμετέχοντας τα παιδιά στη λήψη αποφάσεων και στην επίλυση προβλημάτων, ενθαρρύνουμε το αίσθημα της υπευθυνότητας, βοηθώντας τα να αναπτύξουν ένα ισχυρό αίσθημα ευθύνης και ιδιοκτησίας στις επιλογές τους.
Εορτασμός των προσπαθειών και των αποτελεσμάτων
Η ενδυνάμωση της γλώσσας περιλαμβάνει επίσης την αναγνώριση και τον εορτασμό των προσπαθειών και των αποτελεσμάτων των παιδιών, ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα. Αυτό προάγει μια νοοτροπία ανάπτυξης και ανθεκτικότητα, καθώς τα παιδιά μαθαίνουν ότι τα λάθη και οι αποτυχίες είναι ευκαιρίες για μάθηση και ανάπτυξη.
Για παράδειγμα, αντί να εστιάσουμε αποκλειστικά στο αποτέλεσμα ενός τεστ και να πούμε, «Έπρεπε να είχες πάρει καλύτερο βαθμό», μπορούμε να τονίσουμε την προσπάθεια και την ανάπτυξη λέγοντας: «Εκτιμώ την προσπάθεια που καταβάλατε για τη μελέτη. Ποιες στρατηγικές θα μπορούσαμε να δοκιμάσουμε την επόμενη φορά για να βελτιώσουμε την κατανόησή σας για το θέμα;»
Μετατοπίζοντας την εστίαση από το αποτέλεσμα στη διαδικασία, τα παιδιά μαθαίνουν να εκτιμούν την προσπάθεια, την επιμονή και τη συνεχή βελτίωση.
Η Διαδικασία «Ναι, Όχι και Πείσε με».
Κάτι που διάβασα όταν η κόρη μου ήταν μόλις δύο ετών με ώθησε να επικοινωνώ με τα καθημερινά της αιτήματα με πολύ απλές απαντήσεις. Ναι, σημαίνει ναι, υπέροχο. Όχι σημαίνει όχι, κρίμα, τόσο λυπηρό. Αλλά το «πείστε με» μας άνοιξε έναν εντελώς νέο κόσμο. Πραγματικά μεταφράζεται σε "όχι, εκτός αν έχετε ένα επιτακτικό επιχείρημα".
Με αυτή τη μέθοδο, μειώσαμε την τριβή γύρω από θέματα που δεν είχαν συζητηθεί προηγουμένως. Δεν υπήρχε καμία από τις «πίσω κουβέντα» που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν κάποια παιδιά αυτής της ηλικίας. Το βρήκα αποτελεσματικό ακόμη και με τα μεγαλύτερα ανάδοχα παιδιά μου. Παρείχε μια δομή που δεν είχαν βιώσει πριν.
Αυτή η διαδικασία επιτρέπει στα παιδιά να κατανοήσουν ότι δεν θα εκπληρωθούν όλα τα αιτήματα αμέσως και τα ενθαρρύνει να παρουσιάσουν τις απόψεις τους με σεβασμό και στοχαστικό τρόπο. Εάν είναι σε θέση να παράσχουν επιτακτικά επιχειρήματα για το αίτημά τους, είναι σε καλό δρόμο να γίνουν νέοι ενήλικες που λύνουν προβλήματα. Και αυτό το «πείστε με» γίνεται ένα ηχηρό «ναι».
Ενδυνάμωση επιβεβαιώσεων
Έχετε κουραστεί να λέτε στο παιδί σας «όχι»; Ξέρω ότι το έκανα.
Μια μέρα, όταν ήταν περίπου δώδεκα, έτοιμη να απαντήσει με ένα άλλο «όχι», τελικά κοίταξα την πιο αγαπημένη μου κόρη και είπα, «Σ’ αγαπώ. Δεν μου αρέσει να σου λέω όχι. Μπορείτε σας παρακαλώ να μου κάνετε μόνο ερωτήσεις στις οποίες μπορώ να πω ναι;»
Αυτή η δήλωση έθεσε τα θεμέλια για νέα επίπεδα ανοιχτής επικοινωνίας και ενίσχυσε τον αμοιβαίο σεβασμό μας. Ίσως ήταν η πρώτη φορά που κατάλαβε πόσο σεβόμουν τις σκέψεις, τις ανάγκες και τις απόψεις της. Εκφράζοντας πρώτα την αγάπη μας για τα παιδιά μας, τονίζουμε ότι οι προθέσεις μας έχουν τις ρίζες τους στη φροντίδα και το ενδιαφέρον. Κάνοντας αυτό το αίτημα για τη δυνατότητα να λένε πάντα «ναι», τους ενθαρρύνει να εξετάσουν τα αιτήματά τους προσεκτικά, διασφαλίζοντας ότι ευθυγραμμίζονται με τα όρια και τις δυνατότητές μας.
Για παράδειγμα, ένα από τα πιο επαναλαμβανόμενα παραδείγματά μου παραμένει μια διαδικασία πολλαπλών βημάτων που χρησιμοποίησε η κόρη μου ενώ ήταν στο Junior High. Επίσης, χαρακτηρίζεται ως «πείστε με», όπως περιγράφεται παραπάνω.
"Μαμά! Ξέρεις πώς έκανα babysat για την Dr. Dori το Σάββατο και κέρδισα 20 $;»
«Δεν ήξερα ότι είχες κερδίσει τόσα πολλά. Μπράβο!"
"Ευχαριστώ! Λοιπόν, ξέρετε πώς πέφτουν τα νέα CD την Τρίτη; Αυτό σημαίνει ότι έχουν τη χαμηλότερη τιμή;»
«Δεν ήξερα ότι συνέβαινε τις Τρίτες, αλλά τα υπόλοιπα ακούγονται γνωστά».
"Εντάξει. Λοιπόν, ξέρετε πώς πρέπει να έρθετε να με πάρετε στο σχολείο (ήταν 30 λεπτά από την πόλη και δεν είχα λεωφορείο για δραστηριότητες μετά το σχολείο) την Τετάρτη μετά την προπόνηση;»
"Ναι."
«Θα σας παρακαλώ, την Τετάρτη, αφού πρέπει να είστε σε όλη την πόλη για να με παραλάβετε ούτως ή άλλως, οδηγήστε τα δύο τετράγωνα μέχρι το κατάστημα για να μπορέσω να τρέξω και, με δικά μου χρήματα, να αγοράσω αυτό το CD από τον καλλιτέχνη του οποίου στίχους που εγκρίνετε και έτσι μπορώ να τους πάρω για την καλύτερη τιμή;»
"Ναι."
Τώρα. Αυτό είναι προφανώς ένα παλιό παράδειγμα αφού κανείς δεν πηγαίνει πια στο κατάστημα για CD, σωστά; Αλλά έπρεπε να σκεφτεί κάθε διαδικασία, από το τι ήθελε, αν θα το εγκρίνω, πού έπαιρνε τα χρήματα, αν αυτά τα χρήματα είχαν προοριστεί για οτιδήποτε άλλο, πώς να φτάσει στο κατάστημα με ασφάλεια και ποια μέρα ήταν η μεγαλύτερη με βολεύει. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι πολύ έξυπνο.
Όταν ήταν στο γυμνάσιο, μπορούσα συχνά να πω ότι υπήρχε κάποια ερώτηση που έκαιγε να κάνει… αλλά σταματούσε τον εαυτό της. Έπρεπε να σκεφτεί ολόκληρο το συναρπαστικό επιχείρημα για να μπορώ να απαντώ πάντα ναι. Παραμένει ένα από τα αγαπημένα μου μοτίβα ομιλίας γονέων.
Και ήταν κατάλληλα περήφανη για την ικανότητά της να σκέφτεται τα διάφορα επιχειρήματα που θα μπορούσα να παρουσιάσω για οποιοδήποτε θέμα – από ακριβά ρούχα μέχρι φίλους.
Διδασκαλία Αντί Κηρύγματος
Η αποτελεσματική ανατροφή των παιδιών περιλαμβάνει τη διδασκαλία των παιδιών μας σε πολύτιμες δεξιότητες ζωής, ενσυναίσθηση και συναισθηματική νοημοσύνη. Αντί απλώς να τους υπαγορεύουμε τι πρέπει ή τι δεν πρέπει να κάνουν, μπορούμε να τους εμπλακούμε σε ανοιχτές συζητήσεις που ενθαρρύνουν την κριτική σκέψη και τον αυτοστοχασμό. Κάνοντας ερωτήσεις όπως, "Τι πιστεύετε ότι θα συνέβαινε αν διαλέγατε αυτήν την επιλογή;" ή «Πώς πιστεύεις ότι οι πράξεις σου επηρεάζουν τους άλλους;» τους δίνουμε τη δυνατότητα να λαμβάνουν τεκμηριωμένες αποφάσεις και να κατανοούν τις συνέπειες των επιλογών τους.
Αντί να επιπλήξει την κόρη της Lily επειδή άφησε τα παιχνίδια της διάσπαρτα στο σαλόνι, όπως «υποτίθεται ότι πρέπει να το σηκώσεις αυτό», η Sarah αποφάσισε να ακολουθήσει μια διαφορετική προσέγγιση. Ρώτησε απαλά τη Λίλι: «Πώς μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι τα παιχνίδια θα απομακρυνθούν όταν τελειώσουμε το παιχνίδι μαζί τους;» Μαζί, άντλησαν ιδέες και βρήκαν ένα διασκεδαστικό παιχνίδι για να ενθαρρύνουν την τακτοποίηση.
Συμμετέχοντας τη Λίλι στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και αντιμετωπίζοντάς τη ως ικανή λύτρια προβλημάτων, η Σάρα την ενδυνάμωσε να αναλάβει την ευθύνη για τις πράξεις της και να αναπτύξει πολύτιμες οργανωτικές δεξιότητες. Αυτή η προσέγγιση όχι μόνο ενθάρρυνε το αίσθημα της ιδιοκτησίας αλλά ενίσχυσε επίσης τον δεσμό τους μέσω της συνεργασίας και του αμοιβαίου σεβασμού.
Ενεργή ακρόαση και επικύρωση:
Μια άλλη ουσιαστική πτυχή της αποτελεσματικής επικοινωνίας είναι η ενεργητική ακρόαση. Όταν τα παιδιά μας εκφράζουν τις σκέψεις, τα συναισθήματα ή τις ανησυχίες τους, είναι σημαντικό να τους δίνουμε την αμέριστη προσοχή μας. Ακούγοντας ενεργά και επικυρώνοντας τα συναισθήματά τους, δημιουργούμε έναν ασφαλή χώρο για ανοιχτό διάλογο και ενισχύουμε τον δεσμό γονέα-παιδιού. Αυτή η προσέγγιση βοηθά τα παιδιά να αισθάνονται κατανοητά, σεβόμενα και ενδυναμωμένα.
Ενθάρρυνση της Αυτονομίας και της Ανεξαρτησίας
Ως γονείς, είναι φυσικό να θέλουμε να προστατεύουμε και να καθοδηγούμε τα παιδιά μας. Ωστόσο, η ενίσχυση της ανεξαρτησίας είναι ζωτικής σημασίας για την προσωπική τους ανάπτυξη και εξέλιξη. Χρησιμοποιώντας γλώσσα ενδυνάμωσης και εμπλέκοντάς τους στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, καλλιεργούμε την αυτονομία και την αυτοπεποίθησή τους. Για παράδειγμα, αντί να πούμε "Δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό", μπορούμε να το επαναδιατυπώσουμε ως "Τι βήματα μπορούμε να λάβουμε για να διασφαλίσουμε την ασφάλειά σας κατά την εξερεύνηση αυτής της νέας ευκαιρίας;"
Σκεφτείτε τη Σάλι και την οκτάχρονη κόρη της, Λίλα. Ένα βράδυ, η Σάλι παρατήρησε ότι η Λίλα δυσκολευόταν με την εργασία της. Αντί να πηδήξει με ένα «Πρέπει να το ξέρεις μέχρι τώρα» ή «Πρέπει να το καταλάβεις», η Σάλι ακολούθησε μια διαφορετική προσέγγιση.
Κάθισε με τη Λίλα και ρώτησε: «Τι είναι η πρόκληση σε αυτό το πρόβλημα; Μπορείτε να μου εξηγήσετε τη διαδικασία σκέψης σας;»
Κάνοντας ανοιχτές ερωτήσεις και ενθαρρύνοντας τη Λίλα να εκφράσει τις δυσκολίες της, η Σάλι ενδυνάμωσε την κόρη της να σκέφτεται κριτικά, να εντοπίζει τις προβληματικές περιοχές και να βρίσκει λύσεις.
Αυτή η απλή αλλαγή στη γλώσσα βοήθησε τη Λίλα να αναπτύξει τις δεξιότητές της στην επίλυση προβλημάτων και ενίσχυσε την αυτοπεποίθησή της, ενισχύοντας τον δεσμό γονέα-παιδιού στη διαδικασία.
Συμπέρασμα
Η γλώσσα που χρησιμοποιούμε ως γονείς έχει βαθιά επίδραση στην αυτοαντίληψη, την αυτοπεποίθηση και τη συμπεριφορά των παιδιών μας. Επιλέγοντας γλώσσα ενδυνάμωσης, μπορούμε να ενθαρρύνουμε την αυτονομία, την κριτική σκέψη και την αίσθηση του ανήκειν στα παιδιά μας. Ως γονιός, η δύναμη των λέξεων που χρησιμοποιούμε τους επιτρέπει να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις ως ευκαιρίες ανάπτυξης και να αναπτύσσουν ανθεκτικότητα απέναντι στα εμπόδια.
Η αποτελεσματική ανατροφή των παιδιών ξεκινά με τη συνειδητή επικοινωνία. Αντικαθιστώντας τη γλώσσα αποδυνάμωσης με εναλλακτικές λύσεις, όπως η εξάλειψη των «πρέπει», «υποτιθέμενων» και «πρέπει» και ενσωματώνοντας τη διαδικασία «ναι, όχι και πείστε με», μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον που ενθαρρύνει την ανάπτυξη , αυτοέκφραση, επίλυση προβλημάτων και αμοιβαίος σεβασμός.
Επιπλέον, χρησιμοποιώντας επιβεβαιώσεις που εκφράζουν την αγάπη μας και θέτοντας όρια, ενθαρρύνουμε τον ανοιχτό διάλογο και ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας να σκέφτονται κριτικά και να λαμβάνουν τεκμηριωμένες αποφάσεις. Ας αγκαλιάσουμε τη δύναμη των λόγων μας για να καλλιεργήσουμε μια σχέση φροντίδας και ενδυνάμωσης με τα παιδιά μας, διδάσκοντας αντί να κηρύττουμε στην πορεία.
Συνοπτικός πίνακας The Power of Words
| Λέξεις αποδυνάμωσης | Ενδυνάμωση εναλλακτικών |
|---|---|
| Δεν μπορώ | Μπορεί |
| Μη | Do |
| Αποτυχία | Μάθετε |
| Αδύνατος | Πιθανές |
| Ποτέ | Οχι ακόμα |
| Ηλίθιος | Μάθηση |
| Τεμπέλης | Ανάπαυση |
| Κλείστε | Παύση |
| Οχι | Ναι όταν… |
| Μισώ | Αντιπάθεια |
| Κακός | Πρόκληση |
| Συνηθισμένος | θα |
| Παραιτούμαι | Συνέχισε να προσπαθείς |
| Δύσκολος | Απαιτεί προσπάθεια |
| Πάντοτε | Μερικές φορές |
| Κουρασμένος | Επαναφόρτιση |
| Αδύναμος | Δυναμώνοντας |
| Τιμωρία | Σωστός |
| Καταστρέψτε | Ανοικοδομώ |
| Χάνω | Αποκτω ΕΜΠΕΙΡΙΑ |
| Ενοχλητικός | Πρόκληση |
| Σπασμένος | Σε επισκευή |
| Άχρηστος | Έχει δυναμικό |
| Εγωιστικός | Ενδιαφερόμενος |
| Θυμωμένος | Αναστατωμένος |
Μη διστάσετε να χρησιμοποιήσετε αυτό το διευρυμένο τραπέζι ως χρήσιμο οδηγό για εσάς και οποιονδήποτε άλλο γονείς γνωρίζετε. Είναι εκπληκτικό πόσο μικρές αλλαγές στη γλώσσα μας μπορούν να κάνουν μεγάλη διαφορά στη ζωή των παιδιών μας! 🌟💕
Επιπρόσθετοι πόροι:
- Αμερικάνικη Ομοσπονδία Ψυχολογίας. (Ετος). «Αποτελεσματική επικοινωνία στη γονική μέριμνα». Κέντρο Βοήθειας Ψυχολογίας. Ανακτώνται από Επίσημος ιστότοπος της APA
- Εθνικό Ινστιτούτο Παιδικής Υγείας και Ανθρώπινης Ανάπτυξης. (Ετος). «Ο ρόλος της επικοινωνίας της οικογένειας στην ανάπτυξη του παιδιού». Ανακτώνται από Επίσημος ιστότοπος του NICHD
The Power of Words: Συχνές Ερωτήσεις (FAQ)
Ποια είναι η μεγάλη διαφορά σχετικά με την επιλογή λέξεων στη γονική μέριμνα;
Οι λέξεις που επιλέγουμε να χρησιμοποιήσουμε με τα παιδιά μας έχουν τεράστιο βάρος. Μπορούν είτε να χτίσουν την αυτοεκτίμησή τους είτε να την γκρεμίσουν. Ακριβώς όπως είμαστε προσεκτικοί με το φαγητό που τρώνε και τις δραστηριότητες που κάνουν, θα πρέπει επίσης να προσέχουμε τη γλώσσα που χρησιμοποιούμε γύρω τους.
Πώς μπορούν οι λέξεις που χρησιμοποιώ να διαμορφώσουν την αυτοαντίληψη του παιδιού μου;
Τα παιδιά μας βλέπουν συχνά τον εαυτό τους μέσα από τα μάτια μας. Όταν χρησιμοποιούμε θετική, ενθαρρυντική γλώσσα, τους βοηθά να αναπτύξουν μια θετική εικόνα για τον εαυτό τους. Από την άλλη πλευρά, οι αρνητικές ή επιβλαβείς λέξεις μπορεί να έχουν μακροχρόνιο αντίκτυπο στην αυτοεκτίμησή τους.
Ποια είναι μερικά παραδείγματα ενδυναμωτικής γλώσσας για χρήση με παιδιά;
Φράσεις όπως «Μπορείς να το κάνεις», «Πιστεύω σε σένα» και «Είσαι ικανός» συμβάλλουν πολύ στην ενστάλαξη αυτοπεποίθησης. Όλα έχουν να κάνουν με τη διαμόρφωση των προκλήσεων ως ευκαιριών για ανάπτυξη παρά ως απειλών.
Μπορούν οι λάθος λέξεις να αποδυναμώσουν πραγματικά το παιδί μου;
Απολύτως. Αρνητικές φράσεις όπως «Δεν είσαι αρκετά καλός» ή «Γιατί δεν μπορείς να είσαι σαν τον αδερφό σου;» μπορεί να είναι επιζήμια. Μπορούν να οδηγήσουν σε έναν κύκλο αυτο-αμφιβολίας και χαμηλότερης αυτοεκτίμησης.
Πώς μπορώ να εφαρμόσω τη θετική γλώσσα στην καθημερινή ανατροφή των παιδιών μου;
Ξεκινήστε από μικρό. Δώστε προσοχή στη γλώσσα και τον τόνο σας. Κάντε μια συνειδητή προσπάθεια να αντικαταστήσετε αρνητικές φράσεις με ενδυναμωτικές φράσεις. Η εξάσκηση κάνει τέλειο!
Ποιος είναι ο ρόλος του τόνου και της γλώσσας του σώματος στην αποτελεσματική επικοινωνία;
Δεν είναι μόνο τι λες, αλλά πώς το λες. Ένα θετικό μήνυμα που εκδίδεται με σκληρό τόνο μπορεί να χάσει τον αντίκτυπό του. Επομένως, προσέξτε τον τόνο και τη γλώσσα του σώματός σας επίσης.
Ισχύουν αυτές οι γλωσσικές αρχές και για τους εφήβους;
Οπωσδήποτε, οι έφηβοι μπορεί να φαίνονται πιο ανεξάρτητοι, αλλά εξακολουθούν να διαμορφώνουν την ταυτότητά τους. Η γλώσσα που χρησιμοποιούμε μαζί τους εξακολουθεί να είναι καθοριστική.
Πώς μπορώ να ενθαρρύνω τον σύζυγό μου ή τον συν-γονέα μου να χρησιμοποιούν γλώσσα ενδυνάμωσης;
Η επικοινωνία είναι το κλειδί. Μοιραστείτε άρθρα, βιβλία ή ακόμα και αυτήν την ανάρτηση ιστολογίου για να τους ενημερώσετε για τον αντίκτυπο που μπορούν να έχουν οι λέξεις. Η ανατροφή των παιδιών είναι μια ομαδική προσπάθεια, τελικά!
Είναι ποτέ πολύ αργά για να αρχίσετε να εφαρμόζετε τη γλώσσα ενδυνάμωσης;
Ποτέ δεν είναι αργά! Είτε το παιδί σας είναι 2 είτε 20 ετών, η θετική γλώσσα μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο.
Πού μπορώ να βρω περισσότερους πόρους για την αποτελεσματική επικοινωνία στην ανατροφή των παιδιών;
Υπάρχουν πολλά βιβλία, άρθρα και μαθήματα διαθέσιμα για αυτό το θέμα. Ιστότοποι όπως η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία προσφέρουν φανταστικούς πόρους.
Η Gail Clifford, MD, γιατρός για περισσότερα από 30 χρόνια και τώρα βραβευμένη συγγραφέας, ταξιδιωτικός συγγραφέας και φωτογράφος, έχει ταξιδέψει σε έξι ηπείρους και στις 50 Ηνωμένες Πολιτείες. Μανιώδης λάτρης της περιπέτειας, της αρέσουν τα ταξίδια μόνη της και με την κόρη της, καθώς και ομαδικά ταξίδια με ομοϊδεάτες της.
Δείτε το βιβλίο μου στο Amazon:
Βρείτε με στα Social Media:
International Food, Wine, and Travel Writers Association
https://www.ifwtwa.org/?s=Gail+Clifford&bp_search=1&view=content
https://www.ifwtwa.org/our-members/gcliffordfhm/
Twitter: http://twitter.com/able_photo
Instagram: https://instagram.com/abletravelphoto
Facebook: https://www.facebook.com/gail.clifford.923
YouTube: https://www.youtube.com/channel/UCTrEYib2mhItt-bpS4sf2bg
Pinterest: https://www.pinterest.com/ABLETravelPhoto/
LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/gail-clifford-lioness-649240b9/
Προσθήκη σχολίου