ኒውስ ዴስክ
እ.ኤ.አ. መጋቢት 23 ቀን 2023 ታተመ
ደራሲ: Lyudmyla Savenko
በራሴ ቤት ውስጥ እውነተኛ ጦርነት ሊፈጠር እንደሚችል አስቤ ታውቃለህ? በእርግጥ፣ ሩሲያ ጎረቤቴ አገር እንደመሆኗ እና በእውነቱ፣ ጦርነቱ ከ 2014 ጀምሮ ቀጥሏል፣ ሆኖም ወደ ትውልድ መንደሬ ገና አልደረሰም። ወደ እናትነት ጉዞዬን ገና በጀመርኩበት ጊዜ እንደዚህ ያለ ክስተት እንደሚከሰት መገመት እችል ነበር? በፍፁም አይደለም.
በመጀመሪያ፣ ወላጅ መሆን ቀድሞውንም ከባድ ስራ መሆኑን እንወቅ። በጊዜዎ እና በጉልበትዎ ላይ ማለቂያ የሌላቸው ፍላጎቶች አሉ፣ እና ለማድረግ አስቸጋሪ የሆኑ ውሳኔዎች እጥረት የለም። ነገር ግን በጦርነት ውስጥ ሁከት እና አለመረጋጋት ውስጥ ሲጨመሩ ነገሮችን ወደ አዲስ ደረጃ ይወስዳል።
በሕይወቴ ውስጥ ከሁሉ የከፋው ጥዋት የሚሆነውን የሮኬት ድምፅ ከአናቱ ላይ የሚበር የሮኬት ድምፅ ከእንቅልፌ ወጣ። በብስጭት ተኝታ የነበረችውን ሴት ልጄን አንስቼ በፍጥነት ወደ መጸዳጃ ቤት ሄድኩ። ዜናውን ከማጣራቴ በፊት እንኳን ጦርነት መፈጠሩን ገባኝ። የግጭቱ የመጀመሪያ ቀን በህይወታችን ውስጥ በጣም አሰቃቂ እና አስፈሪ ተሞክሮ እንደ ሁሉም ዩክሬናውያን ትውስታ ውስጥ ገብቷል። ቀጥሎ ምን እንደምናደርግ ሳናውቅ ሁላችንም ተይዘን ነበር። እንደ እድል ሆኖ፣ ከጦርነቱ በፊት ያሳለፍኩት ወራት ጭንቀቴ ሁሉንም አስፈላጊ ነገሮች እንደ ልብስ፣መድሀኒት እና ሰነዶች እንድጭን እና “ጦርነት ሲጀመር ድርጊታችን” የሚል የአደጋ ጊዜ እቅድ እንዳወጣ ገፋፍቶኛል። እቅዱን እየቀረጽኩ ሳለ፣ ዋናው ጭንቀቴ የልጄን ደህንነት ጉዳይ ነበር። በቅርቡ ፎርሙላ መጠጣቱን ካቆመ እና አሁንም በፓሲፋየር ላይ ከሚተማመን ትንሽ ልጅ ጋር እንዴት ማስተዳደር እችላለሁ? ማጠፊያው ከጠፋብኝ ወይም ዳይፐር፣ ውሃ ወይም ምግብ ካለቀብኝስ? እነዚህ ከጦርነቱ የመጀመሪያዎቹ ጊዜያት ጀምሮ ያሠቃዩኝ የማያቋርጥ ጭንቀቶች ነበሩ።
እቅዳችንን በድጋሚ ስጎበኝ፣ አንድ ትንሽ ነገር ግን አስፈላጊ የሆነ ነገር ለመጨመር የተገደድኩበት አለ። የፋይናንስ ሁኔታችን አስጨናቂ ነበር – የምንናገረው ምንም ገንዘብ አልነበረንም። ከቋንቋ ትምህርት ቤታችን የምናገኘው መጠነኛ ገቢ መሠረታዊ ፍላጎቶቻችንን ሊሸፍን አልቻለም፣ ለድንገተኛ አደጋ ለመቆጠብ ያስችለናል። ይህን በአእምሯችን ይዘን፣ ዕቅዳችን የ29 ዓመቱ ባለቤቴ ቭላድ እና ሹፌር፣ ትንሽዬ የ1.5 ዓመት ሴት ልጄ ኤሚሊ እና እኔ፣ የ25 ዓመቷ የእንግሊዘኛ አስተማሪ የሆነች ሊዩዳ ወደ ምዕራቡ ክፍል ስንጓዝ ነበር። ከባለቤቴ ዘመዶች ጋር ለመጠለል የዩክሬን, የበለጠ ደህና ይሆናሉ ብለን እናምናለን. በግጭቱ የመጀመሪያ ቀን፣ በዋና ከተማው አቅራቢያ በምትገኝ ኢርፒን የምትገኝ የአባቴ ጋራዥ በሆነ መጠለያ ውስጥ ተከማችተን አሳልፈናል እናም ትሑት መኖሪያችን በዓለም ዙሪያ በጣም ታዋቂ ይሆናል ብዬ አስቤ አላውቅም ነበር። .
እ.ኤ.አ. የካቲት 25 ቀን 6 ሰዓት ላይ፣ እኔና ባለቤቴ፣ ሴት ልጄ እና እኔ ገና ደረስንበት ከኪየቭ ወጣ ብሎ በሚገኘው መንደር ውስጥ አንድ ትልቅ የታንክ አምድ በመስኮታችን በኩል አለፈ። ያኔ ይህ ሁኔታ ሊራዘም እንደሚችል እና የልጃችንን ህይወት ለማዳን መሸሽ እንዳለብን ግልጽ ሆነልን። በሁለት መኪኖች ኮንቮይ ተጭነን ወደ ምዕራብ ዩክሬን ሄድን ነገር ግን በጉዟችን ላይ ሌላ የታንክ እና የወታደር አምድ አጋጠመን - ይህ በህይወቴ ውስጥ በጣም አስፈሪ ክስተት ነበር። የሩስያ ወታደሮች ሲቪሎችን በመተኮስ እንደሚታወቁ ስለማውቅ ለሁላችንም ፈጣን እንዲሆን ጸለይኩ። ሆኖም፣ እነዚያ ልጆች ልምድ ስለሌላቸው እና እኛን ሲያዩን ስለፈሩ በጣም እድለኞች ነበርን። እናም ፍጥነታችንን በመቀነስ በመኪና አልፈን ተነፈስን። ከዚያ በፊት ወደማናውቀው ሰዎች ቤት የ13 ሰዓት ጉዞ ተደረገ። ከመጀመሪያዎቹ ፈተናዎች አንዱ ይህ ነበር። ምንም ምግብ አልነበረንም፣ ጥቂት ዳይፐር እና እርጥብ መጥረጊያዎች አልነበረንም። በአንድ ቦታ ብቻ ተወስነን፣ ያለማቋረጥ በትራፊክ ውስጥ ተጣብቀን ነበር፣ እና መድረሻችን ላይ ስንደርስ በጣም ደክሞናል።
ስለዚህ፣ በምዕራብ ዩክሬን ለ10 ቀናት ያህል አሳልፈናል፤ ሙሉ በሙሉ ከማናውቃቸው ሰዎች ጋር በጣም ሞቅ ያለ አቀባበል አድርገውልን ነበር፣ እና እዚያም በአንፃራዊነት ደህና ነበርን። ይህ በእንዲህ እንዳለ፣ ቤተሰቤ (አባቴ እና እህት) በኢርፒን ያለማቋረጥ ይቃጠሉ ነበር። ሴት ልጄ በጠና ታመመች፤ ይህም ብዙ የዩክሬን ወላጆች ያጋጠሟት ቀጣይ ፈተና ነበር። የምንኖረው ማንም በማያውቅበት መንደር ውስጥ ነበርን፣ እናም ማንም ሰው ምን ማድረግ እንዳለበት እና እንዴት እንደሚኖርበት የተረዳ አልነበረም። ልጃችን 40 የሙቀት መጠን ነበረው, እና በቤት ውስጥ ከነበሩት መድሃኒቶች ውስጥ አንዳቸውም አልረዱም. አንድ ቀን ማታ ወደ አልጋ ላይ ሳደርጋት ኑሮፌን ሰጥቻት ተኛች፣ ነገር ግን ፊቷ ላይ ብርሃን ሳበራ ብዙ ደም አየሁ። በሚያስደንቅ ሁኔታ ፈርቼ ነበር፣ ባለቤቴ በአካባቢው አልነበረም ምክንያቱም የክልል መከላከያውን ስለተቀላቀለ (ከመንደሩ የመጡ በጎ ፈቃደኞች ግዛቱን ይጠብቃሉ) እና በዚያን ጊዜ አካባቢውን ይቆጣጠሩ ነበር። ገንዘብ ከሌለኝ፣ መድኃኒት ከሌለው እና ሙሉ በሙሉ የጠፋሁት በአንድ እንግዳ መንደር ውስጥ ከ18 ወር ልጅ ጋር ብቻዬን ነበርኩ። ደሙ ከየት እንደመጣ ማወቅ አልቻልኩም፣ ነገር ግን ኤሚሊ ማልቀሱን አቆመች እና የሙቀት መጠኑ ከመድኃኒቶቹ ጋር በመቀነሱ፣ በማግስቱ ጠዋት ወደ ገጠር ሆስፒታል ወሰድን - ስቶማቲትስ ሆነ ከዚያ በኋላ ውስብስቦች ነበሩት። በብሮንካይተስ መልክ.
ከዩክሬን መውጣት
በዚያው ቀን ወታደራዊ አውሮፕላኖች በቤታችን ላይ ሲበሩ ሰማሁ። በ24ኛው ቀን ጠዋት እንዳደረኩት ሁሉ ፈርቼ ነበርና እኔና ልጄ ወደ ውጭ አገር እንድንሄድ ወሰንን (ከ18-60 ዓመት የሆናቸው ወንዶች በጦርነት ጊዜ ድንበር ተሻግረው ከሀገር እንዳይወጡ) ወሰንን። የአክስቴ ልጅ እና ቤተሰቡ ፖላንድ ውስጥ እየጠበቁን ነበር። ይህ በእንዲህ እንዳለ እህቴ ከኢርፒን እየለቀቀች ነበር፣ እዚያም በየጊዜው በሚደረገው ጥይት ከሞት ለጥቂት አምልጣለች። እሷ ወደ ሊቪቭ ተጉዛ ነበር፣ እኔና ባለቤቴ ወሰድንባት። እ.ኤ.አ. ማርች 7፣ 2022 የታመመ ልጅ በእጄ ይዤ፣ ጥሩ ልብስ ሳይለብስ፣ ገንዘብ ከሞላ ጎደል፣ እና ቀጥሎ ምን ማድረግ እንዳለብኝ ሳላውቅ፣ ሶስታችንም ወደ ፖላንድ ድንበር ተሻገርን።
ይህ በሕይወቴ ውስጥ በጣም አስፈሪው ክስተት ነበር ለማለት ቀላል ያልሆነ ነገር ነው። ለባለቤቴ ተሰናብቼ እና እንደገና እንደምንገናኝ ሳላውቅ ፈርቼ ነበር። ልጃችንን እየሳመ፣ እያለቀሰ መልቀቅ አልቻለም፣ እሱ በእውነት ለኤሚሊያ ምርጥ አባት ነው። ይህ ደግሞ ለዩክሬን ቤተሰቦች የሚቀጥለው አሰቃቂ ፈተና ነው። እርስ በርሳችን ተለያይተናል፣ ከቤት ርቀን፣ ባሎቻችን የወታደር ልብስ ለብሰው፣ ጠመንጃ እያነሱ፣ ብዙዎቹ ወደ ቤት አይመለሱም። የግዳጅ መለያየትን መቋቋም አይቻልም። ልጆች ያለአባቶቻቸው ያድጋሉ፣ እና በአቅራቢያዋ ያለማቋረጥ የምታለቅስ እና የምትፈራ እናት ብቻ ነው የሚያዩት፣ በህይወቷ ምን እንደምታደርግ የማትረዳ፣ የልጆቿን ህይወት ይቅርና።
ውጭ ሀገር ከኖርን ስድስት ወር አለፍን እና ልንገርህ በጣም ከባድ ነበር። እኛን በጣም የሚንከባከብን በሚገርም የጣሊያን ቤተሰብ በመወሰድ እድለኞች ነን። ብቸኛው ችግር ሁሉም ተማሪዎቼ ከዩክሬን ስለሆኑ እና በመስመር ላይ የእንግሊዝኛ ትምህርቶች ላይ ምንም ፍላጎት ስላልነበራቸው መስራት አልቻልኩም ነበር። ባለቤቴም ሥራ አጥቷል፣ ይህ ደግሞ በጣም ከባድ ነበር። ከዚህ ሁሉ እብደት በፊት 24/7 ከልጄ ጋር አልነበርኩም። ከወለድኩ ከሁለት ሳምንት በኋላ ወደ ሥራ ተመለስኩኝ እና እኔና ባለቤቴ የመዋለ ሕጻናት አገልግሎት ተለያየን። አሁን ግን ከቤት 1500 ኪ.ሜ ርቀት ላይ ስለሆንን ሁል ጊዜ ከልጄ ጋር ብቻዬን ነኝ። በቀን ውስጥ ጥቂት ሰዓታትን ለራሴ ማሳለፍ ወይም በሥራ ላይ ማተኮር ስለለመድኩ በስሜታዊነት በጣም ከባድ ሆኖብኛል። ለዚህ ነው በዩክሬን ውስጥ ያሉ እናቶች ተጨማሪ ድጋፍ እና እርዳታ የሚያስፈልጋቸው ነገር ግን ሰዎች በትክክል የሚያወሩት ነገር አይደለም ምክንያቱም ልጅ ካለህ ማስተናገድ መቻል ያለብህ ስለሚመስል ነው። ግን ምን ያህል ከባድ ሊሆን እንደሚችል ማንም አያስጠነቅቅዎትም። በእናትነት ውስጥ እንደገና እንደማለፍ ያህል ነው, ነገር ግን በዚህ ጊዜ የማያቋርጥ ፍርሃት እና ሽብር ብቻ ነው.
ወደ ጣሊያን ከሄድን ጥቂት ወራት አልፈዋል። መጀመሪያ ላይ፣ ሁሉም ነገር ከአቅም በላይ እና አስጨናቂ ነበር፣ ግን በመጨረሻ ከለውጦቹ ጋር ተስማማን። ልጃችንን በመዋዕለ ሕፃናት ለማስመዝገብ ሞክረን ነበር፣ ነገር ግን ይህ አልተሳካም ምክንያቱም በእንቅስቃሴዋ ሁሉ ስለተጎዳች እና ለበጎ አድራጎትኳት ብዬ አስባለሁ። እናም በመስመር ላይ ማስተማር ጀመርኩ እና ከአሳዳጊ ቤተሰቦቻችን ብዙም ሳይርቅ ወደ አንድ አፓርታማ ተዛወርን ምክንያቱም በእነሱ ላይ ሸክም መሆን አልፈለግንም። ለማንኛውም በዚህ ግማሽ ዓመት ውስጥ ብዙ ስሜታዊ እና አካላዊ ለውጦችን አሳልፌያለሁ። በሶስት ወር ውስጥ 20 ኪሎ ጨመርኩኝ, ጤንነቴ ተባብሷል, ስሜቴም በየቦታው ተለወጠ. አንድ ቀን ነገሮች ይሻሻላሉ ብዬ ተስፋ ቆርጬ ነበር፣ እና በማግሥቱ፣ የአዕምሮ ችግር አጋጠመኝ። የሁለት አመት ልጃችንም ለውጡን ለመቋቋም እየታገለ መሆኑ አልጠቀመም። ያለማቋረጥ አባቷን ትፈልግ ነበር፣ ቋንቋዋን ከማያውቁ ሰዎች ጋር ለመግባባት እየሞከረች እና ከአዲሱ ምግብ ጋር ለመላመድ ትቸገር ነበር። ነገሩን ለማባባስ እሷም መታመሟን ቀጠለች እና በባዕድ ሀገር መሆኗ የበለጠ አስጨናቂ አድርጎታል። እግዚአብሔር ይመስገን እንግሊዘኛ ስለማውቅ እና ጣልያንኛ እየተማርኩ ስለነበር ዶክተሮችን እና ነገሮችን ማናገር እችል ነበር።
ወደ ዩክሬን ወደ ቤት ይመለሱ
ስለዚህ፣ በ2022 ክረምት መገባደጃ ላይ፣ እኔ እና እህቴ ትንሽ ልጅን እየተንከባከብን መስራት ከባድ ስለነበር ከአሁን በኋላ ወደ ውጭ አገር የመቆየት አቅም እንደሌለን ተረድተናል። ስለዚህ, በዚያን ጊዜ የተረጋጋ ስለነበረ ወደ ዩክሬን ለመመለስ ወስነናል. ኦገስት 25፣ ከቤተሰባችን ጋር ተገናኘን። መጀመሪያ ላይ ልጄ አባቷን አታውቀውም ነበር, ነገር ግን ውሎ አድሮ እሱን ተላመደችው. በጦርነቱ ወቅት ወላጅ የመሆን ሌላ ፈተና ነበር። ከእንደዚህ አይነት ረጅም መለያየት በኋላ ከባልደረባዎ ጋር እንደገና መተዋወቅ አለብዎት። እንደገና ማግባት፣ አብሬ መተኛት እና አብሮ መኖርን (ብቸኝነትን ስለምድ) መላመድ ነበረብኝ። በዚህ ጊዜ ውስጥ, እኛ ደጋግመን ግንኙነት ቀውስ ውስጥ ማለፍ ስለቀጠልን ለመፋታት ተቃርቧል. ይሁን እንጂ ሴት ልጄ በጣም ደስተኛ ነበረች ምክንያቱም አባቷ እና አያቷ በመጨረሻ ወደ ህይወቷ ተመልሰዋል. ነገር ግን በዚያ ጊዜ ውስጥ ብቸኛው ጥሩ ነገር ነበር.
ከኦክቶበር 10 ጀምሮ ሩሲያውያን በዩክሬን ውስጥ ወሳኝ የሆኑ መሠረተ ልማቶችን ማጥቃት ጀመሩ። በመብራት መቆራረጥ፣ ምንም አይነት ውሃ አጥተናል፣ እና ከሁሉም በላይ ደግሞ ሙቀት አጥተናል። ከትንሽ ልጅ ጋር ክረምቱን እንዴት ማዳን እንደሚቻል እቅድ ማውጣት ነበረብን. ሴት ልጃችን ጀነሬተር፣ ጋዝ ማሞቂያዎችን ስለገዙ እና ልጆቹ ምቾት እንዲሰማቸው ስለሚያደርግ በቀን ቢያንስ ሶስት ምግብ እንደምትመገብ እና እንደምትሞቅ ስለምናውቅ ወደ መዋእለ ሕጻናት ልናስገባት ቻልን። በአፓርታማችን ውስጥ 14 ዲግሪ ሴንቲግሬድ ነበር, እና በመስመር ላይ መስራት ነበረብኝ, ይህም ኢንተርኔት ስለምፈልግ ሁሉንም ነገር የበለጠ ውስብስብ አድርጎታል. ስለዚህ ኢንቬርተር፣ ባትሪዎች፣ ማሞቂያዎች፣ ሙቅ ልብሶች፣ ጋዝ ማሞቂያ ገዛን እና ኤሌክትሪክ ብቻ ሳይሆን በህንጻው ውስጥ ጋዝ ወደምንኖርበት ቦታ ለመሄድ ወሰንን። ለአራት ወራት ያህል እብድ ነበር እና ወደ ዩክሬን በመመለሴ እራሴን መኮነን ቀጠልኩ ነገር ግን በውጭ አገር እንደዚህ መኖር እንደማልችል አውቃለሁ (የህይወት ደረጃ ማለቴ ነው)። ዳግመኛ ኤሌክትሪክ የማናገኝ የሚመስሉ ጊዜዎች ነበሩ፣ ነገር ግን አስደናቂው የዩክሬን ህዝብ ከዚህ ጋር ተስማማ። ስለዚህ ከአንድ ወር ገደማ ተከታታይ ጥቃቶች በኋላ ሰዎች በእንደዚህ ዓይነት ሁኔታዎች ውስጥ እንኳን እንዴት እንደሚተርፉ ተምረዋል.
ከጦርነት የራቀ ሕይወት ጋር አሁን አላውቅም። የእኔ ቤተሰብ እና በመቶ ሺዎች የሚቆጠሩ የዩክሬን ቤተሰቦች በአሁኑ ጊዜ የማያቋርጥ የሲሪን ጩኸት ፣ የሮኬቶች ጥቃቶች ፣ የሚሳኤሎች ድምፅ በአየር ላይ እያጉሉ እና በስልጠናው ግቢ ውስጥ የሚደረጉ ወታደራዊ ልምምዶች አሉ። በትውልድ አገሬ ኢርፒን ጎዳናዎች ላይ በየቀኑ ስጓዝ፣ ሩሲያ እየደረሰብን ያለው አሰቃቂ ሽብር የሚያስከትለውን አስከፊ ውጤት ምስክር ነኝ። የሺህዎች ህይወት እንዴት እንደተበታተነ አይቻለሁ። ምናልባት፣ ወደፊት በሆነ ወቅት፣ ለአንድ ነገር ሩሲያውያንን ይቅር ማለት እችል ይሆናል (ምንም እንኳን ይህ በጣም የማይመስል ቢመስልም) ነገር ግን የዩክሬን ልጆቻችንን የልጅነት ጊዜያቸውን ስለዘረፉ ይቅር ልላቸው አልችልም።
ስሜ Liudmyla Savenko እባላለሁ፣ የዩክሬን የእንግሊዘኛ እና የጃፓን መምህር ነኝ። የትውልድ ከተማዬ ኢርፒን ነው። የ2 አመት ሴት ልጅ ኤሚሊ እና ባል አለኝ። ሩሲያ የትውልድ አገሬን ከመውረሯ በፊት መካከለኛ መደብ የሆነ ሰው ቀላል ኑሮ ነበረኝ። በአሁኑ ጊዜ፣ ከቤተሰቤ ጋር በዩክሬን እየኖርን እና የስራ-የጦርነት-ህይወት ሚዛን ለማግኘት እየሞከርን ነው።
በፌስቡክ ወይም ኢንስታግራም ይጎብኙኝ፡-
https://www.facebook.com/profile.php?id=100002040227236
https://instagram.com/lingvo.mama?igshid=ZjE2NGZiNDQ=
አስተያየት ያክሉ